Strony: 525-535

Słowa kluczowe: dług zagraniczny, zarządzanie ryzykiem, teoria portfelowa
Keywords: foreign debt, risk management, portfolio theory
Klasyfikacja JEL: G32
pełen tekst

Streszczenie
Celem artykułu było wykorzystanie metodologii teorii portfelowej w odniesieniu do analizy kosztów długu zagranicznego. Aby móc to osiągnąć, należało zdefiniować formalnie dług zagraniczny, podobnie jak inwestycję: tzn. za pomocą miary odpowiadającej stopie zwrotu wraz z ryzykiem jej osiągnięcia.
W tym celu sformułowano w pracy hipotezę, że miarą opłacalności zadłużenia zagranicznego są oczekiwane oszczędności, rozumiane jako różnica pomiędzy kosztami obsługi długu krajowego a kosztami obsługi długu zagranicznego, które można analizować podobnie jak stopę zwrotu w przypadku inwestycji. Z kolei zmienność związana z kształtowaniem się oszczędności odzwierciedla w sobie zmienność krajowych kosztów długu zagranicznego oraz zmienność kosztów długu krajowego.
Adaptacja teorii portfelowej Markowitza do analizy wyboru długu zagranicznego jest możliwa, ponieważ w każdej działalności gospodarczej inwestor kieruje się zasadą minimalizacji ryzyka przy oczekiwanym dochodzie lub maksymalizacją dochodu przy danym ryzyku. Celem zarządzającego długiem jest minimalizacja ryzyka oraz minimalizacja kosztów długu (a w przypadku długu zagranicznego – maksymalizacja oszczędności z długu zagranicznego).

AN APPLICATION OF PORTFOLIO THEORY TO FOREIGN DEBT RISK MANAGEMENT

Summary
The purpose of the article was the application of portfolio theory methodology to foreign debt risk management. In order to achieve this, it was necessary to formally define foreign debt as a kind of investment: i.e. using the corresponding rate of return and risk measures.
For this purpose, the hypothesis was formulated that the measure of the profitability of the foreign debt is expected savings, defined as the difference between the cost of domestic debt and foreign debt servicing costs, which can be analyzed just like the rate of return for investment. In turn, the volatility of the national cost of foreign debt and the volatility of the cost of domestic debt is reflected in the volatility of expected savings.
The application of portfolio theory to foreign debt management is possible, because in any business investors are guided by the principle of minimizing the risk associated with the expected yield or maximization of the expected rate of return for a given level of risk. The aim of debt management is to minimize risk and to minimize the cost of debt, which means – in the case of foreign debt – maximization of the savings resulting from foreign borrowing.